Rondje Sicilië

In geuren en kleuren

Vandaag gaan we met de auto het natuurgebied Le Madonie verkennen. We willen ook Castelbuono en Isnello bezoeken, twee authentieke plaatsen, die in de bergen liggen, ver weg van het drukke leven in de stadjes. Cefalù aan de noordkust hebben we nog maar net verlaten en we zitten al midden in de bloeiende natuur. Heerlijk! Het is voorjaar. Wilde bloemen in alle kleuren. En geuren. Deze geur is zo intensief, dat je eigenlijk om beurten zou moeten rijden. Blijkbaar zijn we de enigen in dit natuurgebied, we kunnen dus heel ontspannen rijden en genieten van de natuur. Ontspannen rijden maak je op Sicilië niet al te vaak mee, met al die bochten, hellingen, het chaotische verkeer en de slordige bewegwijzering.

Maar wat is dat? Hier en daar staat er een auto langs de weg. Mannen die iets onduidelijks aan het doen zijn met klokken en pasjes. Geen idee, wat dat voor moet stellen. Tot er opeens vanuit het niets een paar gekken opduiken, die ons inhalen, bij een station met klok iets laten zien en in de volgende scherpe bocht al weer achter ons zitten. En wel bijna op onze bumper. En maar toeteren. Dit kan niet waar zijn! We bevinden ons midden in een autorally.- Een rally in het natuurreservaat!

Dat vinden ze daar een leuke vrijetijdsbesteding. Op 1 mei, de dag van de uitstapjes, staan we in het plaatsje Linguaglossa aan de voet van de Etna in de file. Er is een kermis aan de gang en het hele verkeer staat muurvast. In de verte horen we een toeterend konvooi dat steeds dichter bij komt. Deze jeeps stoppen niet eens met toeteren als ze in de file invoegen. Nou ja, 'invoegen' kan je het niet noemen. Net terug van een Etna-Tour voelen ze zich boven alles en iedereen verheven. Onze energie is op dit moment al op. Nu ook nog eens ons geduld. We hebben vandaag namelijk per ongeluk het hele natuurgebied Nebrodi doorkruist. Na drie uur weer terug bij af, net als bij Monopoly. Maar we hebben wel een spectaculair gebied gezien! Vooral in de lente kun je er genieten van de frisse kleuren en de wilde brem. Een aanrader! - Als je tijd hebt. Maar die drie uur omrijden kunnen wij ons eigenlijk niet veroorloven. We zijn op weg naar Taormina aan de oostkust. Daar zijn we nog vele provinciale-weg-kilometers van verwijderd. Ondanks alle omleidingen besluiten we om niet in een van die zwarte Etna-dorpen te overnachten. Zou natuurlijk verstandig zijn. Maar daar hebben we helemaal geen zin in: verstandig zijn en een saaie avond beleven.

Taormina

Als we Taormina bereiken, weten we al dat het moeilijk zal worden om een kamer te vinden, want het is er ontzettend druk. Het is tenslotte een van de mooiste steden van Sicilië, dus een geliefde bestemming op 1 mei. Hadden we kunnen weten, maar ja … Eerst even eten. Gewoon pizza deze keer. Na het eten in de drukke pizzeria gaan we op zoek. Bij het eerste adres hebben ze geen kamer vrij. Bij het tweede wordt er opengedaan door de zoon van vijfenvijftig. La mamma is aan het bellen. Zij is moeilijk ter been en een kilootje of zestig te zwaar. Het lijkt erop dat iemand haar 's ochtends in die stoel heeft geplant, waar ze nu - 's avonds om half elf - nog steeds zit. 'Mama, heb je nog een camera doppia vrij?' Nee, dat heeft ze niet, maar ze is slim. Ze laat tijdens het telefoongesprek vallen, dat twee jonge mensen op zoek zijn naar een kamer. Jonge mensen? Zou ze ons bedoelen? - Vergeleken met hen zeker? Het bellen gaat gewoon door, dus het antwoord zal wel 'nee' zijn geweest. Wat moeten we doen? Blijven wachten? En hoelang nog? Als de mevrouw na een kleine eeuwigheid ophangt, zegt ze dat we elk moment worden opgehaald door een signora. Die staat daadwerkelijk even later voor de deur en neemt ons mee naar haar huis. We logeren midden in het centrum van de meest toeristische plaats die het eiland kent. Taormina is niet alleen vanwege de panoramaligging op 200 meters boven de zee een toeristische bestemming. De dagjesmensen komen voor het geweldige teatro greco-romano, dat beroemd is door het uitzicht over de kust en op de vulkaan Etna.

Ons adres ligt in een rustige wijk bij een mini amfitheater. Onze kamer is dan wel zeer bescheiden ingericht, maar we hebben een gigantisch raam naar de tuin. Dat laten we lekker open staan en vallen langzaam in slaap, bedwelmd door de geuren van jasmijn en blauwe regen. - We zijn in het paradijs beland!

Niets is mooier dan aan het gewone leven van de inwoners deel te kunnen nemen. Zelfs in een drukke toeristische plaats heb je een paar uur in de ochtend om te genieten van de stilte, de lege steegjes, de details, de kleuren, de locals en de sfeer. We nemen de tijd om foto's te maken en cappuccino te drinken in een bar zonder toeristen. Die bar vinden we in Taormina vlakbij de winkelstraat. Aan een pleintje met sinaasappelbomen. Het is veel te fris, maar we gaan voor toerist spelen en buiten zitten. Jammer, dat de zon nog niet te voorschijn wil komen. We nemen een cappuccino en een cornetto semplice, een croissantje zonder vulling. Aan het Siciliaanse ontbijt kunnen we maar niet wennen. Dat is namelijk ijs, met een anijskoekje erbij of in een zoet broodje. Gewoon ijs kan natuurlijk ook wel doorgaan voor Siciliaans ontbijt.

Die bar is trouwens onze favoriet geworden. Op een dag wordt onze trouw beloond want de sympathieke barman trakteert. Het is een regenachtige dag, dus we zitten al uren binnen: lunchen, koffie drinken en de bladen van de leestafel doornemen. Genoeg tijd om stiekem de werkzaamheden van de barman te volgen. Hij heeft die ochtend zo'n dertig glaasjes gevuld met gepureerde frambozen. Met veel poedersuiker. Bovenop een dikke laag creme van mascarpone gedaan en alles in de koelkast gezet. Twee uur later haalt hij het weer te voorschijn om te testen of ze gelukt zijn. Aan zijn gezicht te zien, is dat zeker het geval. 'Dit moet je hebben geproefd', zegt hij terwijl hij zomaar twee van die glaasjes op ons tafeltje zet.

Even later komt een stokoude meneer binnen. Kennelijk een vriend van de barman want ze noemen elkaar bij voornaam. Ze gaan allebei aan een tafeltje zitten maar nemen geen drankjes of ijsjes. Vreemd.

Maar ineens hebben we het door: het is hun schaakuurtje! Dus moeten wij nog een uur blijven hangen tot hun schaakpartijtje is afgelopen. Maar dat is geen straf met zo'n lekkere frambozen-verwennerij! - Alleen: hoe eet je dat? Als je van boven naar beneden werkt, versmelten die twee smaken natuurlijk niet. Dus eerst door de witte laag heen prikken om bij de het felrode gedeelte te komen, dan het lepeltje frambozenmoes naar boven proberen te krijgen en onderweg een beetje van de zoete mascarponecreme mee pikken. - Een goddelijke combinatie!

Noto

Italiaans ijs is wereldberoemd, maar op Sicilië heb je echte artiesten op dat gebied. In Noto bijvoorbeeld heeft de pasticceria Costanzo een ijs gecreëerd waarbij de geur van jasmijnbloesem in een smaaksensatie is omgetoverd. Even voor de duidelijkheid: hier wordt niet gewerkt met smaakstoffen of natuurlijke aroma's uit een potje. Het aroma komt uit eigen tuin. - En het recept uit het tijdperk dat Sicilië bij de Arabische wereld hoorde.

Tekst en foto's: © Renate Konrad

Klik hier voor contact.