Siracusa en Ragusa

De romans rond Commissario Montalbano zijn al jaren een bestseller in diverse landen. De auteur benadrukte in elk boekje dat de plaatsen fictief zijn. Tot hij op het idee kwam het toerisme op zijn geliefde Sicilië een steuntje in de rug te geven. De filmlocaties van de TV-serie liggen verspreid over het hele eiland maar het verhaal speelt zich hoofdzakelijk af in de provincie Ragusa. Vanzelfsprekend altijd in de stralende zon. Honderdduizenden konden niet weerstaan en kwamen op deze schoonheid af.

Siciliaans barok

Wat het zo bijzonder maakt, zijn de rijk versierde barokgebouwen van lichte zandsteen. Hoewel Noto het boegbeeld is van deze bouwstijl en kan opwachten met prachtige gebouwen, oefenen Siracusa, Scicli en Ragusa Ibla meer aantrekkingskracht op ons uit. Waarschijnlijk omdat het oude centrum van Noto pas levendig wordt als de zon laag staat en de zandsteen in een honingkleur dompelt. Dat is het moment dat de mensen bijeenkomen bij de trap van de enorme kathedraal.

Siracusa

In Siracusa hoort alles ten zuiden van het station bij de oude stad maar de bezienswaardigheden bevinden zich op het eiland Ortigia dat met twee bruggen aan het vasteland vast zit. Zonder twijfel is de dom de hoofdattractie. Samen met het plein, de Piazza Duomo, vormt hij het hart van het oude centrum. Daar spreekt men af of ontmoet elkaar. 's Ochtends kunnen we van de pracht en stilte genieten, zonder mensen en luchtballonverkopers. 's Avonds trouwens ook. Het plein en de dom zijn dan nauwelijks verlicht. De slenteraars en de gasten op de terrasjes bevinden zich in het halfduister en worden op die manier tot anonieme silhouetten want de hoofdrol speelt het donkere plein met de indrukwekkende gebouwen eromheen. - Precies tegenovergesteld is de gewaarwording overdag. Als de zon schijnt, lijkt het plein je juist te verblinden met zijn crèmewitte gebouwen en het marmeren plaveisel.

De promenade langs ons pand verbindt het fort op het zuidelijke punt met de bron van Aretusa. Deze autovrije zone trekt niet alleen toeristen aan, maar ook wandelaars, hardlopers en fietsers uit de hele stad. Toch is de sfeer ontspannen tot slaperig. Hier ontmoeten we zonaanbidders en levensgenieters. Drie generaties die met elkaar op stap zijn. Of een opa die tijdens een rondje fietsen aan zijn kleinzoon uitlegt hoe het leven in elkaar zit. Op de Piazza Archimede is het minder druk. Geen zeezicht maar wel een goede plek om wakker te worden met een uitstekende cappuccino.

Ragusa

De barokstijl van Siracusa is voor ons maar een voorproefje geweest op die van Ragusa. In de bovenstad van Ragusa hebben zich de architecten van toen ingehouden maar in het stadsdeel Ragusa Ibla is de barok overweldigend. Een aanzienlijk aantal gebouwen is tot werelderfgoed verklaard.

Het is prachtig weer. In de bovenstad zitten we aan de voet van de kathedraal San Giovanni Battista op het terras van de beste koffiebar van de stad. Het begint heet te worden. Tijd om te gaan. Ragusa Ibla staat op het programma.

We hoeven alleen de Corso Italia naar beneden te lopen. De straat verloopt kaarsrecht en is best steil. - Terug nemen we zeker weten de bus!

Bij de Chiesa Santa Maria delle Scale, de kerk van de trappen, pauzeren we om de bebouwde heuvel aan de overkant van het dal te bewonderen. De gebouwen lijken wel op elkaar gestapeld te zijn. We maken talloze foto's want dit uitzicht hebben we maar één keer. Daarna nemen we de trappen die ons naar het dal brengen waar een heel leuk terrasje ons uitnodigt om te gaan zitten. Tegenover een enorme kerk, die is omgeven door een wirwar van eeuwenoude palazzi.

Ragusa Ibla lijkt wel een gigantisch openluchtmuseum. Anders dan de baroksteden Modica en Scicli waar we eerst kilometerslange industriegebieden en andere lelijkheden moeten passeren om bij hun barokharten te komen. Als we die hebben weten te bereiken, worden we wel rijkelijk beloond. Bij het zien van de overdadige ornamenten van geelachtige zandsteen die in de zon stralen, kunnen we alleen maar terug stralen. Zo mooi! Een droom, met name in combinatie met het klimaat! De camera tussendoor op te bergen is volstrekt zinloos.

Dat we liefhebbers van kerken zijn, kunnen we niet beweren. Maar de Siciliaanse barok heeft ons betoverd. In de sprookjesachtige Giardino Ibleo kunnen we in de schaduw van de palmbomen nagenieten en bijkomen van alle indrukken. Tot we de fotogenieke kerken en andere gebouwen in het park zelf ontdekken ...

Natuurlijk gaan we ook op zoek naar het politiebureau van Commissario Montalbano. In werkelijkheid is dat het stadhuis van Scicli, een plaats waarvan we nog nooit eerder hadden gehoord.

Om het barokke centrum van Scicli te bereiken, moeten we even zoeken. Dat is van een bijzondere schoonheid en sympathiek omdat Scicli geen toeristische plaats is, toch zijn de drankjes op het terrasje pal tegenover van het ‘commissariaat’ opvallend duur. Deze plek trekt natuurlijk veel Montalbano-lezers aan. Het is de auteur Andrea Camilleri en de regisseur van de serie dus wel gelukt!

Klik hier voor contact.