Taormina en Alcantara

Het bergdorp Taormina is een wondermooi stadje dus je zult niet de enige die daar rondloopt. Zeker in de zomermaanden niet. Toch kun je buiten de drukke Corso steegjes en trappen vinden die zorgen dat je verdwaalt in de meest romantische plaats van heel Sicilië.

Je kunt er ook wandelingen maken, tenminste als het niet te heet is.

Overal kun je via trappen of wandelpaden komen, bij het kasteel of bij het bergdorp Castelmola. De makkelijkste wandeling is die naar het eilandje Isola Bella. Terug kun je met de bus of de kabelbaan.

Als je op een zomerdag vroeg in de ochtend naar beneden wandelt en bij Isola Bella aankomt, voel je de magie van deze bijzondere plek.

De meeste mensen komen natuurlijk voor het antieke Theater naar Taormina. Voordat de dagjesmensen aankomen, kun je van de rust en stilte in het theater genieten maar ook in de stad zelf is het dan stukken rustiger. 's Avonds geldt dat in mindere mate omdat dan veel mensen naar Taormina gaan om te flaneren, winkelen en om uit eten te gaan.

Gole dell'Alcantara

Als je het stadje en de stranden hebt gezien stap je op de bus naar de Alcantara kloof. Je kunt een tour boeken maar als je niet van plan bent om zoiets als body rafting te doen, koop je voor nog geen 7 euro een retourtje en vertrek je vanaf de busterminal.

In ons geval was de bus stampvol, maar uiteindelijk waren we als enige passagiers overgebleven. En dat in het hoogseizoen! De chauffeur bracht ons via smalle bruggen in een weelderig landschap tot bij de ingang van het park Gole dell'Alcantara.

Nadat we de kloof en de rivier van boven hadden bekeken, lieten we de ingang links liggen en liepen via de straat 200 meter omhoog. Want we wisten dat je daar bij een openbare trap komt. Voor een kleine vergoeding mochten we die gebruiken en begonnen aan de afdaling. 

Even twijfelde ik, want omhoog zou het zeker niet zo soepel gaan. En via de lift van het park konden we niet naar boven omdat we daar geen entreekaartje voor hadden gekocht.

Beneden aangekomen, was ik blij het wel gedaan te hebben.  

Wat een belevenis! Alleen al het galmende geluid van al die mensen met de klaterende waterval op de achtergrond.

Om aan de brandende zon te ontkomen, gingen we de oversteek naar de overkant wagen omdat die in de schaduw lag. Goede schoenen zijn wel aan te bevelen omdat je in de stroming over granieten stenen loopt. Ook al is het water op die plek helemaal niet diep, verfrissend is het wel. Om niet te zeggen: ijs- en ijskoud!