Lipari

Lipari is het hoofdeiland van de Eolische eilanden. Deze liggen boven Sicilië, helemaal in het Oosten, dus richting de punt van de laars. Zeven eilanden die compleet van elkaar verschillen. Het hoofdeiland Lipari is het centrale punt voor de reizigers maar ook wat betreft aangename drukte en cultuur. Dat was 20 jaar geleden al zo en is tegenwoordig met name in positieve zin veranderd. Lees hier het artikel dat deze week is verschenen in de online krant van Lipari.

Of hier in het Nederlands:

Angela (rechts), de aardigste verhuurder ooit, heeft een uittreksel van mijn brief naar de krant gestuurd met de volgende inleiding.

Michael en Renate, Duitsers die in Rotterdam wonen, keerden na twintig jaar terug naar Lipari, ze kwamen in 1999 voor het eerst en bleven dit jaar de hele maand juni op Lipari. Ze waren mijn gasten en ze schreven me een brief waarin ze vertelden wat volgens hen de afgelopen twintig jaar op ons prachtige eiland is veranderd. Hier is de tekst:

Ja, het is veranderd. Maar nauwelijks. Het aantal hotels, restaurants en bars met aperitivi of cocktails is toegenomen, inclusief de verkooppunten voor excursies en strandservice (taxis naar de stranden met luxe voorzieningen).

In juni is het echter niet druk. Er zijn veel groepen toeristen die per boot naar Marina Corta komen, maar je ziet ze alleen bij aankomst en als ze weer aan boord gaan. De hotels zijn allemaal laagbouw, het leven is relaxed en de sfeer heel prettig. Verkeer en afvalinzameling zijn goed geregeld.

Naar onze mening zijn er te veel scooterverhuurbedrijven bij de haven Marina Lunga.

En toen we de prachtige begraafplaats bezochten, waren we teleurgesteld. De toestand was echt slecht.

We hebben gemerkt dat er nu minder schepen zijn en veel meer draagvleugelboten. Jammer voor ons, omdat we graag per schip reizen en buiten zitten, dit is een heel andere ervaring dan reizen binnen een draagvleugelboot.

Wat is verbeterd: nu is het verkeer beter dan twintig jaar geleden. In die tijd reden de bromfietsen en auto's in een agressieve stijl en toeterden om de haverklap. Tegenwoordig zijn er verkeersluwe zones en in plaats van scooters zijn er elektrische voertuigen. Deze voertuigen maken vooral het verschil op de hoofdstraat en in het historische centrum.

Bovendien is het centrum van Lipari groener geworden. De steegjes vol planten, links en rechts van de corso, zijn prachtig. Het charmante plein tussen de Subba-bar en de pizzeria "La Piazzetta" en ook het gebied rond het plein "Artisti e Mestieri" zijn nu goed onderhouden en lijken ons aantrekkelijker dan toen.

De mensen op Lipari hebben geluk. Hoe het zou kunnen zijn zien we in andere landen en ook in delen van Italië: tien verdiepingen tellende hotels en woonhuizen, overal afval en zeer luidruchtig verkeer. Alleen Chinese winkels waar je kleding, schoenen en elektronische apparatuur goedkoop kunt krijgen, maar vaak zonder een praatje en zonder een glimlach. Windmolens voor de productie van schone energie die het landschap verwoesten. Vaak heb je nog wel enkele Italiaanse bars, maar er zijn steeds meer ketens zoals Starbucks en McDonald's. De fastfoodmogelijkheden groeien, zelfs in Italië, in het land waar eten een sociale zaak is en waar de kwaliteit van voedsel belangrijk is.

Conclusie: de Eolische eilanden zijn erin geslaagd hun eigen stijl te behouden, ondanks dat bijna alles is veranderd in de afgelopen twintig jaar. Het hierboven beschreven scenario werd geen realiteit voor de Eolische eilanden. Gelukkig maar! We hopen van harte dat de eilanden dit kunnen volhouden. Dit is waarom we houden van de Eolische eilanden!